Wat een beestenboel!!.....zelfs de mensen
Door: Suzan
Blijf op de hoogte en volg Suzan
08 Augustus 2010 | Ecuador, Atacames
Zo...de eerste maand in Ecuador is al voorbij, wat vliegt de tijd! Ook de eerste week aan de kust zit er op, en wat voor een week. Veel indrukken die ik niet snel zal vergeten. Ik begin even met alle beesten om me heen hier, in, om en rond mijn kamer/hotel/zee. Je ziet hier met grote regelmaat: grote kale rode koppen gieren, zee-vissende pelikanen, exotisch kikkers, hele mooie vlinders, muggen (teveel naar mijn zin), krabben, gekko's die me een hartverzakking bezorgen door in mijn sleutelgat te kruipen en eruit te komen om 6 uur 's ochtends, bedankt! Wel meteen goed wakker :)..., soms walvissen, zwerfhonden en -katten, slakken, heel veel mooie vogeltjes en nog meer ondefinieerbare vliegjes....en o ja...mensen...wat een rariteitenkabinet in het ziekenhuis! Vorige week vol goede moed op maandag naar Esmeraldas, stond ik bij de verkeerde halte, leuk, 1 uur en 5 bussen later was ik nog geen centimeter opgeschoten...uiteindelijk uur te laat, maar niet zo erg want moest toch nog even uur wachten, om vervolgens weer naar huis gestuurd te worden...goed begin! Rest van de dag doorgebracht in Sua, inimini-visserspaatsje 6km ten westen van Atacames, erg mooi strand met rotspartijen en veeeeel pelikanen. Prima om de dag mee vol te maken. Volgende dag wel bij de goede halte en zowaar ik was om 8 uur in het ziekenhuis. Ik blij. Diegene bij wie ik moest zijn was verlaat, dus ik gezorgd voor een rondleiding ondertussen door het ziekenhuis, vond dat ik genoeg gewacht had. Rondleiding was geen probleem en ik werd meegenomen door 1 of andere hoge pief want echt iedereen kende die man, ik werd uitgebreid voorgesteld aan veeeele mensen. Alle afdelingen gezien en uiteindelijk uitgekomen bij de afdeling voor bevallingen/zwangere vrouwen eerste hulp...okeee, succes! Het begon al met het feit dat ik een blauw pak aanheb en iedereen denkt dat ik daarom arts ben..'doctora'....uuh, HELP!! Op zich al heel komisch. Nog komischer is dat ze denken dat ik ook alles kan, en ik krijg gelijk in brabbel-spaans de opdracht om baby´s op te vangen, zo rechtstreeks vanuit mama...HELP x 2!! Hoooo even uitleggen wat ik hier kom doen...'aaaah Holanda...tu sabes nada, no?' JAAA nu begrijpen ze het :) ik weet inderdaad niet veel, laat mij maar rondkijken. De eerste dagen heb ik al heel wat baby's ter wereld zien komen, vooral levend maar helaas 1 ook niet...via de natuurlijke weg en via een operatie, en ook heb ik 2 vroegtijdige beeindigingen gezien van een zwangerschap (currettage handmatig), niet fijn om te zien, maar wel leerzaam...en hoe het daar gaat jeetje, wat een wereld van verschil met Nederland! Ik kan er nu al een boek over schrijven, maar ik zal het steeds een beetje doen ;) Lessen in communicatie of empathie bestaan hier geloof ik niet, ook hebben ze nog nooit van het woord privacy gehoord, ze weten héél goed wat bellen en roddelen is (tijdens operaties, bevallingen, noem maar op) en ook hoe ze vooral alles heeeeeel rustig aan moeten doen. Dit soort dingen maakt dat de situaties nogal raar zijn waar je in terecht komt...stel je voor: er staan 2 vrouwen op het punt om te bevallen, gezellig samen in dezelfde ruimte met prima uitzicht op/in elkaar (...) er is geen infuusnaald meer, want het pakket wat ze net gehaald hebben voor mevrouw is niet compleet, ze gaan er op hun doooie gemak naar zoeken terwijl aanstaande mama het niet meer uithoud. In het ziekenhuis zelf is nauwelijks materiaal dus dat duurt wel even. Ondertussen wordt de verloskundige tijdens de werkzaamheden gebeld over iets heel onbelangrijks wat uitgebreid besproken wordt en daarbij staan nog veel te veel mensen te kijken, foto's te maken en te lachen om wie er voor het laatst bami at, of zoiets onzinnigs. Uuuh, ok...apart!! Geen aandacht voor de aanstaande mama's, geen familie, geen privacy. En dan heb ik het nog niet eens over de ruimte waarin het plaatsvind, open deuren, oud, vies, rommel, maar dat zijn ze wel gewend (maar ik niet). Wat opvalt is dat er ongelofelijk veel tiener-zwangerschappen zijn. 4e kind op je 19e is geen uitzondering hier...op straat zie je overal zwangere (vooral hele jonge) meiden, en zoveel kids!! Ik heb in die eerste week geleerd om over alles verwonderd te zijn en te lachten in plaats van me te irriteren, dat lukt aardig, ik kan erg genieten van wat ik allemaal om me heen zie, het is zo anders en zo uitdagend dat ik er de komende 8 weken wel zoet ben. Alles kan en mag, bijna niks is te gek. Computers zijn er niet, en alles wordt gedaan zoals iemand het doet, en niet omdat het in een protocol staat. Het is was losbadig maar het maakt het ook erg ongecompliceerd en relaxt. Ze hebben hier ook heel erg veel lol met elkaar, iets wat je in Nederland veel minder vaak ziet en waar wij weer wat van kunnen leren. Ik zal waarschijnlijk ook op andere afdelingen komen te werken maar dat bekijk ik later wel. Mijn eerste infuus is geprikt (jeuj, op een donkere arm, moeilijk), en de eerste kleine klusjes zijn gedaan. Komende week wordt weer een uitdaging met hopelijk veel voor me om te doen. Spaans gaat nu snel vooruit, moet ook wel, er is niks anders.
Verder een leuk detail: ik wordt nu regelmatig voor Colombiaanse aangezien, waar dat opeens vandaan komt, toeval is het niet want het is telkens onafhankelijk van elkaar, in Esmeraldas of in Atacames. Dusss Jonathan :)
Met de familie die het hotel runnen is het heel gezellig, ik krijg regelmatig iets te eten van hun potje (heerlijk klaargemaakte verse vis, erg vervelend) en het is goed voor mijn Spaans om met ze te babbelen.
Zaterdag had ik bedacht om de gok te wagen om walvissen te gaan kijken op zee. Van juni-sept is het paartijd voor die kolossen, en juli/aug heb je de meeste kans om ze te zien. Ze komen ieder jaar terug naar dezelfde wateren. In het zuiden van Ecuador is DE hotspot, maar het schijnt hier ook te kunnen. Ik dacht: vergroten die kans en 2 keer gaan! Zo gezegd zo gedaan, 15km uit de kust heb ik ze gezien. Ongelofelijk groot, mooi en gracieuze dieren. We zagen een groep van een stuk of 6. Zie het fimpje op facebook. Heel erg dichtbij.
Daarna heb ik het nachtleven aan het strand voor het eerst verkend, en wat grappig is dat, zouden ze in Nederland ook moeten doen (maar ja dat klimaat he...) gewoon iedereen, van 6-80 jaar staat lekker te salsa-en of wat dan ook met een drankje erbij, te praten en te lachen. Iedereen is feliz en poco loco (gelukkig en een beetje gek). Het was een geslaagde avond en na wat na-borrelen met de buren thuis viel ik om 2.30 in een diepe slaap (jaja, het lukt!).
Een week met veel voldoening, gekkigheid en nieuwe ervaringen.
Dusssss tot de volgende blog maar weer, ik kijk uit naar jullie reacties, is echt leuk :D
Oh ja, lees de onderschriften van de foto's ook, dan snapt iedereen het ;)
Muchos besos, Suzan
Link filmpje: http://www.facebook.com/video/video.php?v=1377417367911
Link album: http://www.facebook.com/album.php?aid=2045401&l=79d698b0ce&id=1606176010
Verder een leuk detail: ik wordt nu regelmatig voor Colombiaanse aangezien, waar dat opeens vandaan komt, toeval is het niet want het is telkens onafhankelijk van elkaar, in Esmeraldas of in Atacames. Dusss Jonathan :)
Met de familie die het hotel runnen is het heel gezellig, ik krijg regelmatig iets te eten van hun potje (heerlijk klaargemaakte verse vis, erg vervelend) en het is goed voor mijn Spaans om met ze te babbelen.
Zaterdag had ik bedacht om de gok te wagen om walvissen te gaan kijken op zee. Van juni-sept is het paartijd voor die kolossen, en juli/aug heb je de meeste kans om ze te zien. Ze komen ieder jaar terug naar dezelfde wateren. In het zuiden van Ecuador is DE hotspot, maar het schijnt hier ook te kunnen. Ik dacht: vergroten die kans en 2 keer gaan! Zo gezegd zo gedaan, 15km uit de kust heb ik ze gezien. Ongelofelijk groot, mooi en gracieuze dieren. We zagen een groep van een stuk of 6. Zie het fimpje op facebook. Heel erg dichtbij.
Daarna heb ik het nachtleven aan het strand voor het eerst verkend, en wat grappig is dat, zouden ze in Nederland ook moeten doen (maar ja dat klimaat he...) gewoon iedereen, van 6-80 jaar staat lekker te salsa-en of wat dan ook met een drankje erbij, te praten en te lachen. Iedereen is feliz en poco loco (gelukkig en een beetje gek). Het was een geslaagde avond en na wat na-borrelen met de buren thuis viel ik om 2.30 in een diepe slaap (jaja, het lukt!).
Een week met veel voldoening, gekkigheid en nieuwe ervaringen.
Dusssss tot de volgende blog maar weer, ik kijk uit naar jullie reacties, is echt leuk :D
Oh ja, lees de onderschriften van de foto's ook, dan snapt iedereen het ;)
Muchos besos, Suzan
Link filmpje: http://www.facebook.com/video/video.php?v=1377417367911
Link album: http://www.facebook.com/album.php?aid=2045401&l=79d698b0ce&id=1606176010
-
09 Augustus 2010 - 09:40
De Mams:
Ha die dochter!
Weer een zeer onderhoudend verslag! Iedere keer weer leuk om te krijgen en te lezen.
De foto's zijn ook heel leuk. Wat zul jij het straks hier "rijk" vinden. Wat een verschil zeg.....maar....dat plezier spreekt mij ook wel erg aan.
Succes deze week!
xxxxx -
09 Augustus 2010 - 10:51
Marisa:
Hoi reisvriendje ;-)
Je hebt weer een mooi & te gek verhaal geschreven!!! Fijn om te horen dat je het naar je zin hebt en alles niet te zwaar op je neemt. Heel veel (leer)plezier in het ziekenhuis & smakelijk eten ;-)
Besos Marisa
p.s.1 Ik wil de vlinder foto hebben :D
p.s.2 Ik word jaloers!!! -
09 Augustus 2010 - 12:07
Astrid&Co:
Wat leuk om te lezen hoe het daar gaat! En idd, dat er zo veel lol is spreekt mij ook erg aan. Ik vond dat hier al zo 'anders'.
Goed voor je taal he, gewoon moeten en doen? Maar ook heel knap van jou (even een schouderklopje!).
Hier gaat alles lekker zijn gangetje, nog even en dan begint school weer. Het weer is al omgeslagen naar herfstig(regen dus!) en veel kouder.. Nog even en we zitten weer in de sneeuw ben ik bang (maar is ook leuk!).
Kijk en geniet lekker daar, dikke kus van ons allemaal!
XXX -
09 Augustus 2010 - 20:51
LD:
Netjes geregeld je eigen rondleiding, mevrouw de dokter :)
Over die zwangerschappen hebben we't al gehad.. het is niet anders. Blijf lekker veel foto's maken en genieten! -
09 Augustus 2010 - 20:59
Lianne Gast:
Ha buufmeisje van vroeger!
Wat een verhalen, uit verre oorden, dat is even een verschil met het dorpse karakter van ons eigen Geldrop!
Leuk om jouw verhalen te lezen, wat een cultuurverschillen in dat ziekenhuis kom je tegen, veel succes en geniet er vooral van!
groetjes van je vroegere 'buufs'
Ad & Lianne -
11 Augustus 2010 - 17:36
Danique Van De Ven:
Heeeey Suus!
Wat een leuk verhaal en super te horen dat je het daar naar je zin hebt! Klinkt in ieder geval heel gezellig daar!
Als ik meer tijd had hier, kwam ik daar ook nog even walvissen spotten en lekker zonnen!
Tot in Nederland!
x -
12 Augustus 2010 - 11:44
Michelle:
Eeej suusje!
how wat ben ik jaloers op jou! was ik maar met je meegegaan:P
ik hoop al je verhalen nog in levende lijve van je te horen, dus dat wordt dan wél snel een keertje afspreken! (in plaats van het alleen maar te zeggen tegen elkaar:P)
heel veel plezier daar en ik lees je volgende blogje wel weer voor de update!
kusje Michelle -
18 Augustus 2010 - 09:22
Oma Suze:
Hallo Suzan,
Ik zit nu gezellig bij Pol en Johan en ik heb zojuist al je foto's bekeken. Leuk om te zien waar je bent en dat ik enig idee krijg hoe ze daar leven.
Van Deurne naar Onnen is voor mij ongeveer hetzelfde als voor jou van Nootdorp naar Quito.
Wanneer ik je volgende foto's zie, weet ik niet.
Groetjes, Oma
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
